Welke term hoort niet in de rij thuis: Luxemburg, verse sneeuw, Mullerthal trail, eind maart. Juist, alles past bij elkaar, alleen weten we dat nog niet als we zaterdag vertrekken… Onderweg zien we nog sneeuw liggen in België, maar in Luxemburg is geen sneeuw te bekennen. Er waait alleen een straffe oostenwind. We parkeren onze auto in het dorpje Müllerthal en gaan op pad richting Berdorf.
We zetten onze tarp op en maken het eten klaar. Dit keer hebben we nieuwe maaltijden van Adventure Food meegenomen. In plaats van de maaltijden te bereiden in een pan, kun je kokend water in de zak gieten. Flink roeren en dan de zak dichtmaken. Een paar minuten later is het klaar om te eten en je hoeft de pan niet af te wassen. Heel erg handig en het werkt goed. Na het eten valt de duisternis en is het tijd om te bed te gaan. ’s Nachts horen we een dof gedrip…
Als we ’s ochtends wakker worden is de wereld gehuld in een 5 cm dikke witte deken. Eind maart! Dat hadden we niet gedacht. We breken de tarp op en lopen naar Berdorf. De verse sneeuw knispert onder onze schoenen. Na Berdorf gaan we door naar Echternach om dan naar het zuiden af te buigen.
We lopen route twee van de drie officiële Mullerthal Trail routes. De route is leuker dan verwacht, we wisten niet dat er zoveel leuke paadjes in Luxemburg waren. Route 2 zorgt zelfs voor 1000 hoogtemeters! Naast de leuke paadjes, zijn we verrast door de grotten van Hohllay. We wisten al dat deze route bekend staat om zijn smalle kloven, dus halen we de hoofdlampjes uit onze rugzakken om door de donkere kloven van Kohlscheuer en de Déwepëtz te lopen. Bij Kohlscheuer zetten we onze tassen even aan de kant om een rondje door de kloven (grotten?) te lopen. Het pad loopt door Déwepëtz, daar zullen we met tas doorheen moeten. Er is geen weg omheen. De tas moeten we in de hand houden, want met de tas op de rug komen we klem te zitten.
Na Déwepëtz is het alweer tijd om te zoeken naar een plek om te slapen. Deze keer bivakkeren we onder de sterrenhemel en een rotsrichel, geen tarp nodig vannacht.
De volgende dag lopen we via de welbekende Schiessentümpel terug naar Müllerthal. We nemen onze tweede lading eten uit de auto en vervolgen de weg op route 3 naar Beaufort. Onderweg langs de Halerbaach zien we een groot aantal vogelnestjes waar een paar cm sneeuw in ligt. Normaal zijn die moeilijk te zien in de dichte hagen, maar nu vallen ze extra op door hun witte ballast.
Vooral het stuk tussen Müllerthal en Beaufort is erg de moeite waard. Leuke kleine paadjes, langs een beekje met kleine watervallen, die eindigt bij Le château de Beaufort.
De rest van de route vandaag loopt over brede bospaden. We lopen voornamelijk door produktie bossen, waar veel bomen gerooid worden in deze tijd van het jaar. Vlak voor Larochette vinden we met moeite een mooi bivakplekje. Het waait nog steeds erg hard en de bomen naast onze tarp kraken en knarsen in de wind.
Als we ’s ochtends opstaan zijn onze schoenen bevroren en drijven er ijsblokken in onze drinkzakken.
Vanaf Larochette tot aan Blummendall zijn het weer brede bospaden. Na Blummendall beginnen de leuke kleine paadjes weer, tot aan de camping van Müllerthal. Overal ligt nog genoeg sneew, zodat de dierensporen goed zichtbaar zijn. We hebben verschillende sporen van dassen en vossen gezien. Tijdens de voorbereiding vonden we een artikel van andere mensen die deze route op 1 april 2011 gelopen hebben. In t-shirt en korte broek, wat een verschil.
In Müllerthal zetten we de spullen in de auto en rijden naar huis. Na 72 uur genieten zit het er jammer genoeg weer op.
Foto’s
Klik hier om alle foto’s te bekijken.
Film
Bibliografie
Thorsten Hoyer – Luxemburg: Mullerthal Trail
Uitgeverij Conrad Stein Verlag GmbH, 2012
ISBN 978-3-86686-355-2
Le Gouvernement Du Grand-Duché de Luxembourg,
Administration du cadastre et de la topographie
Luxembourg R6: Wasserbillig – Beaufort, 1 : 20 000
Wandelen in de wereld 