In de Op Pad nr 7-2012 lezen we een 3-daagse tocht op het schiereiland Cap de Creus. Een mix van mooie natuur en cultuur, deze tocht moeten we onthouden. We zijn nu in de buurt, dus we kopen een wandelkaart en gaan deze tocht doen. De tocht zoals die beschreven is in Op Pad is geen rondje, je komt dus niet terug bij je beginpunt. Wij zijn dat wel van plan, dus we passen de tocht een beetje aan: We willen de eerste twee dagen langs de kust lopen zoals de originele tocht en de derde dag de oversteek maken dwars over het schiereiland. Na wat rekenen met afstanden en hoogtemeters lijkt dit een mooi alternatief.
We bereiden ons voor vanuit een camping aan de kust bij Roses. De camping wordt voornamelijk bevolkt door badgasten en petanque spelende ouderen. Het is er lekker rustig en schaduwrijk.
We laten de auto staan op de camping en vertrekken over de boulevard van Roses. Dit is niet echt ons ding, maar al snel kunnen we Roses achter ons laten om over een kronkelend voetpaadje langs de zee te lopen. De temperatuur is aangenaam, omdat er genoeg verkoeling is van de schaduw van bomen of van de wind. We volgen hier de GR92 en komen achter elkaar langs verschillende kleine baaitjes. Sommigen baaien zijn vanaf de weg bereikbaar. Dat is meteen merkbaar, er zijn dan hotels gebouwd of een camping en je kan er bijvoorbeeld een tochtje met een speedboot maken. Vele andere baaien zijn alleen bereikbaar te voet (niet eens zo heel ver van de verharde weg). Er zijn daar dan hooguit een handjevol mensen die de moeite nemen om er naartoe te lopen.
Vanaf Cala Pelosa verlaten we de kust, om via het binnenland naar Cadaqués te lopen. We zien er een gecko die zit te zonnen op een paaltje! Bij Platja de Jóncols versnellen we nog even, om aan een strandtent vol met dronken ouderen te ontsnappen.
Cadaqués is bekend omdat kunstenaar Salvador Dalí er een huis had. Dit huis is nu verbouwd tot museum. Het is er toeristischer dan we dachten en we beleven er een onrustig nachtje op de camping: na het avondeten arriveren er een paar gasten die tot laat in de nacht luidruchtig blijven. Als ze dan eindelijk rustig zijn, gaan de lokale zwerfkatten met elkaar in gevecht. We besluiten toch maar op tijd op te staan, om in de verkoeling van de ochtend te kunnen lopen.
Via paadjes, stukjes weg en de Cami Antic gaan we op weg naar de vuurtoren op Cap de Creus. Vlak voor de vuurtoren schakelen we over op de GR11, om die naar het westen te volgen. Vandaag is een warmere dag dan gisteren: er zijn veel minder bomen en het waait niet zo hard.
Na Sint Baldiri zigzaggen we naar het dal, naar camping Port de la Selva.
Na een goede nachtrust kunnen we weer op weg. We verlaten de route zoals die in Op Pad beschreven staat en zoeken de GR92 weer op. Langzaam stijgen we het binnenland in, tot Coll de sa Perafita. Let hier op bij hotel “sa Perafita”! Er zijn twee paadjes omhoog en beide zijn met een gele streep gemerkt. Je moet het rechtse pad omhoog hebben. Wij hebben hier het linker pad aangehouden en kwamen er veel te laat achter dat dit het verkeerde was. Er zijn hier ook gele strepen getekend, wat blijkbaar niet wil zeggen dat je de gele route volgt. We volgen de gele verfstrepen tot Mas Romanyac, waar twee boeren een kudde koeien opjagen. Via Mas dela Arbres, Pla d’en Caussa, Puig de la Sardina en de andere topjes dalen we af naar Roses.
Deze tocht hebben we overnacht op campings en gegeten in de dorpen. Anders dan normaal, waar we bivakkeren in de buurt van de route. In juni is dat niet mogelijk op Cap de Creus, alle stroompjes en bronnen die we op de kaart zagen waren in realiteit droog. De enige manier om aan water te komen is in de dorpen zelf. De route is erg mooi en afwisselend. Elke dag loop je door een ander landschap: de kust, dan een glooiend binnenland erlangs en uiteindelijk een heuvelachtig stuk terug naar Roses. Vooral de tweede dag zijn er weinig bomen, die voor de broodnodige schaduw zorgen rond het middaguur. De drukte in juni valt nog mee, de temperatuur in juni loopt echter al aardig op.
Foto’s
Klik hier om alle foto’s te bekijken.
Film
Bibliografie
Op Pad magazine
Jaargang 2012, uitgave 7
Artikel door Nienke Koning en Ernst Kremers
Geo/Estel Mapa Excursionista E-25, 1 : 25 000, Cap de Creus Parc Natural
Wandelen in de wereld 