Bogs, moorland and a dinghy on the Dee

“We zijn op tijd vertrokken en hebben een goede staartwind. Onze navigatiecomputer geeft aan dat we een kwartier voor de normale aankomsttijd zullen landen op Aberdeen”, aldus de gezagvoerder van de KLM. In realiteit stonden we pas vijf uur later op het vliegveld van Aberdeen: het Schotse weer bedekte het vliegveld met een dikke deken van mist, waardoor we zijn doorgevlogen naar Glasgow. Daarna is het nog drie uur naar Aberdeen met de bus.

Eigenlijk is het best goed weer hier. Er hangt dikke mist rond Aberdeen, maar in de rest van Schotland is het zonnig. Een dag later dan gepland stappen we uit de trein in Aviemore. In een klein zonnetje lopen we naar het begin van de Lairig Ghru.

Lairig Ghru.

De Lairig Ghru is één van de paden die de Cairngorms van noord naar zuid doorsteken. We gaan een paar dagen door de Cairngorms lopen, waar de river Dee ontspringt. Daarna blazen we onze packrafts op, om over deze rivier bijna honderd kilometer terug naar zee te peddelen.

“You are going to do what? Walk from here to the Dee and then paddle back to sea? Haha, I feel better already!”

We eindigen de dag in een miezelregen net achter de Pools of Dee. Als rond een uur of negen de schemer langzaam in begint te vallen, zien we twee vrouwen en een hond aan komen lopen. Ze zijn vandaag vertrokken uit Aviemore, om naar Devil’s End te lopen en terug. Misschien toch een beetje te ver voor één dag, vertellen ze lachend. “Nee, we gaan niet overnachten, morgen moeten we weer naar het werk.” Ze hebben nog genoeg te eten en ze hebben een stevige zaklamp mee. Als ze maar langs de Pools of Dee zijn voor het donker is, want daarna is er een goed pad terug naar Aviemore. Het enige wat ze missen zijn hondekoekjes. Hond Skye heeft de hele dag nog niets gegeten. Ze vragen naar onze plannen en barsten dan in lachen uit: “You are going to do what? Walk from here to the Dee and then paddle back to sea? Haha, I feel better already!” Als wij in onze slaapzak rollen, lopen zij verder naar Aviemore.

Hoen.

The famous day two, waarin de spieren van zich laten horen, wordt vergezeld door the famous grouse. Overal zien we de Schotse hoenen, in het echt een stuk minder elegant dan de whisky reclame uit 2008. Vandaag is er geen wolkje aan de lucht en ’s avonds zien we dan ook wat roder dan normaal. Nee, zonnebrand hebben we niet meegenomen.

Een aantal keren zien we mensen van het National Trust for Scotland, zo ook als we na de Cairngorms aankomen bij Mar Lodge. Deze meneer van het National Trust is bezig met het onderhoud van het landgoed en neemt even de tijd om een praatje te maken. Hij vraagt naar onze plannen en vertelt over de afgelopen winter. Zijn enthousiaste manier van vertellen verraadt dat hij trots op Schotland en trots is op zijn werk hier. Hij wenst ons veel plezier en succes, en stapt dan weer op zijn quad.

Mar Lodge.

Bij Victoria Bridge blazen we de packraft op. Even waren we bang dat onze planning te krap was. Een halve dag zijn we verloren door het uitwijken van het vliegtuig, maar door het prachtige weer zijn we sneller dan verwacht door de Cairngorms gelopen. Het moet nog steeds haalbaar zijn om tot zee te peddelen. De Dee is hier breder dan we gedacht hadden, er staat genoeg water en zelfs op de brede stukken is er nog stroming. Het valt niet zo op als je aan het varen bent, maar stiekum helpt de stroming meer dan verwacht. Snel zijn we Braemar voorbij en moeten we naar de kant. Net na Braemar is een hek over de Dee gemaakt om het wild te weren. In ons gidsje stond dat er een gat in het hek zou zijn ter grootte van een kajak, maar dat gat is al gerepareerd. Wij gaan uit het water, tillen onze spullen over het hek en stappen weer in.

Onverwacht snel komen we aan bij Invercauld Bridge, klasse 3 volgens ons gidsje. Zoals ons geleerd is, stappen we uit om de stroomversnelling te scouten. We overleggen even welke lijn we willen varen en proberen de markeringen in onze hoofden te prenten: “Net rechts langs het grote rotsblok in het begin, dat is het poortje. Dan de grote V van rustig water volgen en rechts van die grote witte schuimkop blijven.” Later zullen er nog een paar grote stroomversnellingen volgen. Wij vinden ze allemaal erg leuk en goed te doen.

Packrafting river Dee.

“Hi there, how are you? Was it you, who have been camping on the riverbank a few hunderd meters back? Beautiful spot, good choice!”

Aan het begin van de Dee is de rivier rustig en breed. Na Ballater wordt het iets smaller en zijn er meer stroomversnellingen. Daar zijn ook de vissers, in bijna elke bocht staan er wel één of twee. De oever van de Dee is versierd met kleine hutjes. Sommigen blinkend nieuw, anderen vallen bijna van rottigheid uit elkaar en bijna allemaal hebben ze een houtkachel. Door het grote aantal vissers vinden we het lastig om een plekje voor onze tent te vinden. Als we op een koude, regenachtige dag dan eindelijk onze tent neerzetten langs de kant zijn we erg blij om eindelijk even droog te zitten en wat te kunnen eten. Het nadeel van slecht weer, we nemen bijna geen pauze en eten te weinig snacks. De beschutting van de tent en het eten pruttelend op de brander is dan echt geweldig. Ondanks de wind en het hobbelige stukje grond waar we staan, slapen we allebei als een os.

We dachten dat we achter een bosje in een groene tent niet op zouden vallen. De volgende ochtend stappen we in onze packrafts en binnen een paar minuten komen we de eerste visser tegen. “Hi there, how are you? Was it you, who have been camping on the riverbank a few hunderd meters back? Beautiful spot, good choice!” De volgende visser een paar minuten later zegt precies hetzelfde!

Vanaf Peterculter wordt de Dee weer breed en rustig. Vlak voor we Aberdeen binnenvaren, zien we nog twee otters spelend in het water. Het was een week vol met prachtige ruwe landschappen, we hebben reeën gezien, veel zwaluwen en scholeksters en een heleboel kleine vogeltjes. Ondanks dat er dorpjes langs de Dee liggen, is nergens veel te zien van de beschaving totdat je bijna in Aberdeen aankomt.

Foto’s

Klik hier om alle foto’s te bekijken.

Film

Route

Aviemore
Old logging road
Lairig Ghru
Mar Lodge
River Dee tot Aberdeen

Waterstand Dee: 0.7 m – 0.8 m

Bibliografie

36, Grantown & Aviemore
Landranger Map
1:50 000

37, Strathdon & Alford
Landranger Map
1:50 000

38, Aberdeen
Landranger Map
1:50 000

UK Rivers Guidebook
River Dee – Above Braemar to Potarch

UK Rivers Guidebook
River Dee – Potarch to Banchory

UK Rivers Guidebook
River Dee – Banchory to Aberdeen

3 gedachten over “Bogs, moorland and a dinghy on the Dee

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s